mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 47-48

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w A

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia, zakres łuku w t. 47.                     TGTU = łuk

Bez łuku w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

Tu bez kliszy 
..

We wszystkich wydaniach t. 47 jest ostatni w linii, a łuk dochodzący do t. 48 został w nim pominięty – wydrukowano tylko jego dokończenie w t. 48 (w Wf pominięto także i ten fragment). Zadziwia staranność, z jaką w trzech różnych wydaniach – Wa, WfSB i Wn3 – odtworzono ten wyraźnie błędny zapis. W naszych transkrypcjach, ze względu na inny rozkład tekstu traktujemy wersje wszystkich wydań jako niezawierające łuku.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wn , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 194-195

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w Wn (→Wf,Wa), interpretacja kontekstowa

Łuk według Wn (→Wf,Wa), interpretacja kontekstowa

kor ApI
..

Łuk pomiędzy tymi taktami został dodany w Wn1, niewykluczone, że przez Chopina. Zapis jest jednak niedokładny, gdyż wydrukowano tylko zakończenie łuku w t. 195, w nowej linii. Zdaniem redakcji, nie można też wykluczyć pomyłkowego umieszczenia tego łuku, zwłaszcza że w podobnym zwrocie w t. 178-179 nie ma w tym miejscu łuku. Z drugiej strony zdecydowana większość (8 z 11) figur, w których trzydziestodwójka po pauzie poprzedza nutę innej wysokości jest objęta dwunutowym łukiem. W dodatku 2 z 3 sytuacji, w których nie ma łuku, są problematyczne – łuk w t. 180-181 został niemal na pewno przeoczony (w analogicznych t. 192-193 odpowiedni łuk figuruje), a w t. 194 trzydziestodwójka b1 prowadzi w melodii do c2, ale b1 jest powtórzone w niższym głosie. Biorąc pod uwagę tę statystykę i możliwość korekty Chopina, w tekście głównym uwzględniamy omawiany łuk.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 335-336

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Łuki ApI są wpisane od niechcenia, raczej jako zamarkowanie intencji niż faktyczne znaki. Intencją tą były zapewne łuki obejmujące cały pasaż, aż do 1. ósemki t. 336.
W A oba łuki – zarówno pr.r., jak i l.r. – wskazują na kontynuację w t. 335 (na końcu linii), czego jednak nie potwierdza t. 336, w którym nie ma ich dokończenia. W tym wypadku nie ulega wątpliwości, że łuki mają dochodzić do końca pasażu i tak też to zinterpretowano w Wn (→Wf,Wa). W WfSB łuk l.r. sięga omyłkowo tylko do końca t. 335.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku , Niedokładności WfSB

t. 376-377

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do początku t. 377 w ApI i A

TGTU = prawy koniec 376 i końcówka w 377

Łuk do początku t. 377 w ApI i A

EZnieU2 = prawy koniec 375-6 i końcówka w 377; koor ApI

Łuk do ostatniej nuty t. 376 w Wn (→Wf,Wa)

Łuk do ostatniej nuty t. 376 w Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek kombinowany Wn1, ostatnia triola 376 + 1. triola 377, tylko dolna 5-linia.                            Tu prawy koniec łuku tylko do c
..

W Wn (→Wa) łuk rozpoczynający się w t. 376, ostatnim w linii, wskazuje wyraźnie na kontynuację, jednak w t. 377 nie ma jego dokończenia. W Wf i WfSB łuk doprowadzono tylko do ostatniej szesnastki t. 376, interpretując zapis Wn jako niedokładną końcówkę łuku. Podobnie interpretujemy to w transkrypcji merytorycznej Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niepewna kontynuacja łuku